Park Lepelenburg,
een stalen witte ligstoel,
een beetje zon
en een blauwe lucht.
Ik zie vliegtuigen met slingers
van witte rook achter zich en
fantaseer over waar de reis heen gaat.
Ik denk na over waar ik ben
geweest en waar nog niet.
Dan besef ik dat ik weet
hoe mijn reis eindigt.
Een witte slinger van rook
in een blauwe lucht.
Plakletters
———
Dit indrukwekkende gedicht trof ik aan op de “Klinker”-pagina van de nieuwste, weer rijk gevulde uitgave van de Utrechtse Daklozenkrant (Straatnieuws nr. 8, 20 mei – 9 juni 2016). Vormtechnisch vind ik het een goed gedicht. Het bevat bovendien een mooie, verrassende beeldspraak over de menselijke eindigheid. De gedichtenpagina alleen al is voor mij de moeite waard om telkens weer een nummer van Straatnieuws aan te schaffen bij mijn vaste verkoper, Norbert. (Naast andere goede redenen.)
 |
| Kunstwerk van Tilman Knop, 2008 |
LEO MESMAN || Gedichten & Foto’s 