Met Kerstmis gloeien er
Lichtjes in de bomen.
Ook bloeien er witte rozen
Bij vallende sneeuw.
Niet elk jaar, hoor.
In een hele eeuw
Komt het hooguit
Een paar keer voor.
Net vaak genoeg toch,
Om te blijven dromen
Van bloeiende kerstrozen
Bij vallende sneeuw.
Het is eind september,
De linden kleuren honing.
In de stad van mijn geluk
Hangt nog een late zoelte.
Het zal niet blijven duren,
Het naseizoen breekt aan.
Langzaam valt de schemering,
Nadert de avondkoelte.
Dit was mijn (niet-geselecteerde) inzending voor de Literatuurprijs Zeist 2018
Dicht bij kennispark en landschap
Leiden wij ons kalm bestaan.
Dicht ook bij het kloppend stadshart,
Maar er net ver genoeg vandaan.
Met het stijgen van de jaren
Daalt de hang naar avontuur.
Dromen blijven we vergaren,
Lezend tot het late uur.
