Het rozemarijngoudhaantje.
Fraaie naam voor een snoezig kevertje met een glanzend, kleurrijk schild.
Toch is dit juweeltje niet welkom in de tuin, verzot als het is op rozemarijn
en andere keukenkruiden.
Dus weg ermee!
Of laten we het culinaire genoegen wijken voor onze behoefte aan schoonheid?
Vrienden had hij niet,
wel veel boeken.
Hij was nooit alleen.
Pinksteren:
Feest van de windenergie.
Oorlog, de eeuwige pandemie.
Waar blijft het vaccin?
Als kiezer krijg je
heel wat voor de kiezen
vóór je mag kiezen.
Liever mondkapjes om
dan oogkleppen op!
Land in pauzestand
op anderhalve meter.
Toch hand in hand?
Dichters komen en gaan.
De poëzie blijft altijd bestaan.
Complotdenkers leven
in een magische wereld,
net als kinderen.
Miljoenen voor een tekening!
Als Vincent van Gogh dat had geweten,
had hij zichzelf iets aangedaan…
De aarde is rond als een voetbal,
maar niet geschikt om tegenaan te trappen
of een doel in te jagen.
Het is een kwetsbare blauwe planeet
van een bovenaardse schoonheid,
leerden we van de astronauten.
Als zij stukgaat kan de aarde
niet vervangen worden. Er is
er maar één voor zover wij weten.
Wat een verantwoordelijkheid
rust er op onze schouders
om dit wonder te bewaren!
Niet zozeer de aarde zelf,
een rotsblok in de eindeloze ruimte,
maar alles wat erop groeit en bloeit
en op land en in water leeft,
zonder enig ander doel dan er te zijn,
af te sterven en te herrijzen
in wisselende vormen en gedaanten,
door een onbekend aantal tijden heen,
tot het eindsignaal weerklinkt.
