Op een grote blauwe bal
Reist de mens door het heelal.
Gemeten aan andere planeten, o zo kaal,
Is het leven op aarde ideaal.
De aarde koesteren in zorgzaamheid
Blijkt nu helaas meer droom dan feit.
Steeds luider klinkt dan ook de kreet:
Red onze mooie planeet!
Bedoelt men daarmee niet de eigen soort?
De aardbol draait immers ook zonder ons voort!
Alleen als wij onze behoeften reven,
Hebben wij kans te overleven.
Ik was een drone en zag:
weilanden onder een weelde aan bloemen
geruisloze zonneauto’s op tal van wegen
rivieren glinsterend als kostbare metalen
bossen in wel vijftig tinten groen en
overal kleurrijke parken en tuinen.
Ik ontwaakte en wist:
die droom van mij was beslist geen bedrog
natuurliefde is immers niet te stuiten
eens worden al onze dromen waar
er is toekomst voor mens en natuur
wanneer wij vrede sluiten met elkaar.
Zuid-Europa brandt!
Voor klimaatontkenners
is er niets aan de hand.
Ze zijn blind voor elk verband
en steken, als struisvogels, liever
hun kop in het brandende zand.
GEDICHTEN & FOTO’S 