Liefde voor Utrecht.
Wat kan dat zijn?

Liefde voor een naam met historie,
deels Romeins, deels middeleeuws,
die op de hele planeet maar
met één stadje wordt gedeeld:
Utrecht in KwaZoeloe-Natal,
aan de voet van de Balele Bergen
in Zuid-Afrika, met 5300 inwoners,
die van steenkool en veeteelt leven.

Liefde voor Utrecht.
Wat kan dat zijn?

Liefde voor een complex van huizen,
straten, werven, pleinen, gebouwen,
met de Dom als onontkoombaar middelpunt;
voor een stad op menselijke maat,
waarin door de eeuwen heen,
in tal van kunsten en wetenschappen,
grote en kleine genieën opbloeiden,
die voor zichzelf en Utrecht roem vergaarden.

Liefde voor Utrecht.
Wat kan dat zijn?

Liefde voor al die monumentale bomen
in de parken, langs grachten en singels
en in verdoken hofjes, waar mensen wonen
die in hun leven stilte en aandacht koesteren;
voor de restaurants en cafés, waar gasten
zich vrolijk laven aan drank en spijs en aan elkaar;
voor de markten, shops en winkelparadijzen,
die men afstruint voor boodschappen of voor de fun.

Liefde voor Utrecht.
Wat kan dat zijn?

Liefde voor de oude en de nieuwe Utrechters,
voor de yuppen en de stille armen,
voor de daklozen en te-duur-huisbezitters,
voor de bezoekers van kerken en moskeeën,
voor de studenten en dolende dichters,
voor de kinderen van allerlei landen en kleuren,
voor de cultuurminnaars en de sportfanaten,
voor de harde werkers en de nachtbrakers.

Dat kan liefde voor Utrecht allemaal zijn.
U vult het zelf wel even aan?

Dit gedicht en de twee foto’s waren mijn inzendingen voor de 10e Utrecht over Utrecht-wedstrijd, waarvan gisteren de finale plaatsvond. Men kon gedichten, foto’s, korte films of verhalen insturen over het thema “liefde voor Utrecht”.

(De jury selecteerde geen van mijn inzendingen.)