Een ooievaar in Kudelstaart
Heeft lang niet met zijn vrouw gepaard.
”Ik trek”, zegt hij, “mijn eigen plan,
Er komen te veel kinderen van.
De bevolkingsgroei op deze aard
Is iets dat mij ook zorgen baart.”
(Eigen dierenversje in de trant van Trijntje Fop)
Hij was een laatbloeier
Zij vroeg verlept
Maar toen ze verliefd werden
Was zij snel opgepept
Want hoe traag het soms ook gaat
Als de liefde ontluikt
Is het nooit te laat
Voor het eerst op wandeltocht
in Sauerland, kaart in de hand.
Ik ken er heg noch steg,
maar ben al gauw op de goede weg,
genietend van al wat er rondom mij
kwinkeleert en ruist.
Tot plotseling een heuse wolf
mijn romantisch voetpad kruist
en mij van schrik doet verstijven.
Het allerbeste is altijd rustig te blijven,
heeft moeder nog gezegd voor mijn vertrek.
Dus loop ik langzaam naar een hek.
En met een reuzensprong
beland ik aan de andere kant,
de routekaart nog natrillend
in mijn rechterhand.
Maar wie roept er mij toch na:
‘Welkom in Sauerland!’?
(Fictieve jeugdherinnering)
GEDICHTEN & FOTO’S 