IM Joof van Keulen, 10 jaar later


O was ik maar een Italiaan of Afrikaan
In het rijke arme Zuiden
Ik zou hard werken in de koperen zon
De zaken goed op orde brengen
Mensen helpen waar ik kon
En overal zou de mare gaan:
‘Die Joof wéét wat onze noden zijn
Hij ziet wat recht is en wat krom’

O was ik maar een Italiaan of Afrikaan
In het rijke arme Zuiden
Elke maaltijd werd een heerlijk feest
Met heel veel mensen om mij heen
Als vroeger thuis bij ons geweest
En als het werken was gedaan
Gingen we dansen in de avondzon
– ‘Wist jij dat Joof zó goed dansen kon?’

O was ik maar een Italiaan of Afrikaan
In het rijke arme Zuiden
Ik zou eindelijk voluit gelukkig zijn
Zonder angst voor ziekte of voor pijn
Ik zou eindelijk thuiskomen bij mezelf
En anderen, wie weet dé ander, thuis bij mij
In mijn hart zou eindelijk rust en vrede zijn
Pax, pace, peace, Frieden, vrede

Dit gedicht schreef ik bij gelegenheid van het afscheid van onze vriend, Joof van Keulen, die vandaag 10 jaar geleden overleed.


 

%d bloggers liken dit: