Ach, was ik nog maar een dino,
– zuchtte een kip in een kippenhok –
mijn eieren werden niet gekookt,
of voor een omelet gebroken;
geen mens lag languit op
mijn veren in zijn bed te ronken;
de evolutie heeft ons niet veel goeds gebracht!
Dit heeft, vol onbehagen in haar hok,
een kip bij zichzelve overdacht.
Ooit was ik op bezoek
bij de schrijver van een boek.
Van zijn moeder erfde hij
een uurwerk met een koekoek.
Ieder heel en half uur
kwam het vogeltje naar buiten.
Maar zijn zang miste elk vuur.
Het leek nauwelijks op fluiten.
De man zei: sinds moeder dood is,
klinkt de koekoek zo verkouden.
Ik weet niet wat er loos is.
Zou hij om haar rouwen?
Ik ken een man die alleen
op zijn rechterzij slaapt.
Hij denkt rechts en
hij praat rechts.
Alles wat links is
gaat hij uit de weg.
Hij zal op de weg nooit
iemand links inhalen.
Uiteraard stemt hij rechts.
Uiterst rechts.
Leo Mesman gedichten & foto’s 