Het waren drie studenten nog
-In weinig woorden vertel ik het toch.-
Hun huisbaas bracht ze om bij nacht,
Verborg hun lijken en nam alles af.
Sint Nicolaas heeft het van God gehoord,
En was terstond op de plaats van de moord.
Hij eiste bij de hospes de jongens terug,
Deze, ontmaskerd, toonde ze vlug.
Sint Nicolaas’ gebed had zoveel kracht
Dat het de ziel in de lichamen terugbracht.
Omdat hij de studenten zo wist te plezieren
Zouden ze elk jaar zijn naamdag vieren
Met mooie voordrachten en gezangen
Over Sint ’s wonderrijke gangen.
(Eigen vertaling)
Treis clercs alouent a escole.
-N’en ferai mie grant parole.-
Li ostes par nuit les occist,
Les cors musçat, l’aver en prist.
Seint Nicholas par Deu le sout,
Sempres fu la si cum Deu plout.
Les clercs a l’oste demandat,
Nes pout celer si les mustrat.
Seint Nicholas par sa preere
Mist les almes el cors arere.
Pur ceo qu’as clercs fit cel honur
Funt li clercs la feste a son jur
De ben lirë et ben chanter
Et des miracles reciter.
Twaalfde-eeuwse tekst uit Normandië
Bron: Sint-Nicolaasliederen, Henk van Benthem, Acco Amersfoort/Leuven 1991
GEDICHTEN & FOTO’S 