Vierendertig jaar waren we samen, Julius,
Als ik mij goed herinner.

We maakten zowel mooi als slecht weer mee.
Toch wonnen de goede jaren het van de beroerde.

Stel dat we de dagen met kiezelstenen zouden verdelen,
De zwarte aan de ene kant, de witte aan de andere,
Dan zou de hoogste stapel zonder meer wit zijn.

Wil je de bittere smaak van het leven vermijden
En het mes overleven dat het hart doorboort,
Volg dan mijn plan: houd voldoende afstand van eenieder.

Je plezier is dan mogelijk geringer,
Maar je bitterheid eveneens.

Martialis (40-104 na Chr.)

(Eigen vertaling naar een Engelse vertaling uit het Latijn)