Het is al meer dan 15 eeuwen geleden dat Gelasius I, paus te Rome, 14 februari uitriep tot jaarlijks te vieren feestdag van de heilige Valentijn. Toch was in het jaar 496 geen enkel feit (meer) bekend over de levensloop van de martelaar. Wellicht wist men nog wel, dat in de voorgaande twee eeuwen diverse geestelijken met de naam Valentinus, omwille van hun christelijk geloof, door de Romeinse autoriteiten waren vervolgd en terechtgesteld.

Dankzij vrome legendes die over hem de ronde deden, verwierf ‘Sint-Valentijn’ in de loop van de eeuwen de status van beschermheilige van geliefden. Zo zou hij mensen die hem om raad kwamen vragen een bloem hebben gegeven. Minder bekend is, dat Valentijn ook de patroonheilige is van de imkers. Mogelijk vanwege de associatie met de bloemetjes en de bijtjes?

In onze tijd is die laatste rol van Valentijn misschien wel belangrijker, gezien de bedreiging van de bijenstand en daarmee ook van de wereldwijde voedselketen. Zonneschijn op Sint-Valentijn, geeft goede wijn, zo luidt een van de gezegdes rond de heilige. Maar zonder bijen wordt er zelfs geen slechte wijn meer geproduceerd.

(Bron: diverse lemma’s op Wikipedia)