
Denk je eens in:
Morgen word je wakker
En het is alweer lente.
Alles staat in bloei,
Vogels zingen hun hoogste lied,
Je ademt vrij de frisse lentelucht.
Geen koorts, geen hoest, geen snot.
Geen lange donkere avonden meer.
Geen verraderlijk gladde wegen.
Of zou je toch missen:
Het glas hete thee in je verkleumde handen,
Sneeuwbuien, stamppot en snert,
De behaaglijke warmte in bed,
De pakjes en versjes met Sinterklaas,
De lichtjes en liedjes met Kerst,
De oliebollen en goede wensen?
Denk je eens in:
Je wordt morgen wakker
En het is alweer lente.
Zou je dan blij zijn?
Zou ik blij zijn?
Wakker worden met de zon,
De dauw die glinstert op het gras,
De winterjas voorgoed verdwenen.
Geen kou meer die door kieren sluipt,
Het licht dat langer bij ons blijft,
De natuur die juicht en openbloeit.
Maar… zou mijn hart dan niet wat krimpen?
Die warmte in mijn hand gemist,
De geur van snert en rookworst ook.
De vreugde rond de pakjes-avond,
Het feestlicht in de donkere straat,
Een jaarwisseling zonder oliebol.
Misschien zou ik even zuchten,
De pracht van de lente volop zien,
Maar even ook terugverlangen…
Want ieder seizoen heeft zijn schoon,
Zijn eigen troost en rijkdom mee.
Grote blijdschap, met een klein gemis.
LikeLike