Zeker, ze hebben er geen Seine
En ook geen Bois de Vincennes
Toch mag ik er erg graag verblijven
In Göttingen, in Göttingen
Geen kades en populaire liedjes
Met hun slepende treurmelodietjes
Maar er zijn evengoed verliefde grietjes
In Göttingen, in Göttingen
Ze hebben geloof ik een betere kijk
Dan wij op de koningen van Frankrijk:
Herman, Peter, Helga en Hans
In Göttingen
Ik wil echt niemand bezwaren
Maar de sprookjes uit onze kinderjaren
Met hun “Er was eens” stammen
Uit Göttingen
Ik weet het, wij hebben de Seine
En ook nog ons Bois de Vincennes
Maar hoe goddelijk bloeien de rozen
In Göttingen, in Göttingen
Wij hebben onze nevelige morgens
En Verlaines ziel vol zorgen
Maar zij zijn de melancholie zelve
In Göttingen, in Göttingen
Als ze ons niet kunnen verstaan
Kijken ze ons glimlachend aan
Och, we begrijpen ze niettemin
In Göttingen, in Göttingen
En jammer voor wie mij vindt zweven
En dat de anderen het me vergeven
Maar de kinderen zijn toch echt hetzelfde
In Parijs en in Göttingen
O laat toch nooit de tijden herleven
Dat we voor haat en geweld moesten beven
Want er zijn mensen van wie ik houd
In Göttingen, in Göttingen
En mocht ooit opnieuw het alarm afgaan
Omdat we elkaar weer naar het leven staan
Dan zal mijn hart vol tranen zijn
Om Göttingen, om Göttingen
(Eigen vertaling van het chanson Göttingen van Barbara over de verzoening tussen Duitsland en Frankrijk.)
GEDICHTEN & FOTO’S 