Overpeinzingen over dichten en dichterschap (1)

Wanneer is iemand een dichter?

In het dagblad Trouw las ik ooit de uitspraak van de Amerikaanse dichter Christian Wiman: “Je moet jezelf geen dichter noemen. Dat is iets dat je nastreeft, niet iets dat je bent.
Een mooie gedachte. Maar legt Wiman de lat niet erg hoog? Je kunt met evenveel recht stellen dat iemand die één gedicht geschreven heeft al dichter genoemd kan worden.
Dat lijkt mij bijvoorbeeld het uitgangspunt van de jaarlijkse Turing Gedichtenwedstrijd. De eerste prijswinnaar in 2009, Gerwin van der Werf, won met het enige gedicht dat hij ooit schreef (om zich vervolgens te ontpoppen als een succesvol prozaschrijver.)
En bleek mijn acht jaar oude achternichtje Yara niet een dichter te zijn, toen ze mij op mijn verjaardag verraste met het volgende vers:

Nu is Leo 65 jaar.
Dat is een beetje jong.
En ook een beetje oud!

Mijn conclusie luidt dan ook: Je kunt er je hele leven lang naar streven een dichter te worden en het toch al, in meerdere of mindere mate, zijn.

(wordt vervolgd)

Een gedachte over “Overpeinzingen over dichten en dichterschap (1)

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.