De tijd is om,
de levensweg voltooid.

Wie zal het zeggen?

Van de zon weten we exact
hoe laat hij komt en gaat.
Ook van de maanstanden
kennen we dag en uur.

Wij mensen worden willoos
in het bestaan geworpen
en weten dat de dood komt

als een dief in de nacht.

Toch, als geen dag de zon meer warmt,
geen nacht de maan verlicht,
als het lijden zwaarder weegt
dan de vrees er niet meer te zijn,

besluit soms een mens
zich met eigen hand te doden,
of zijn medemens te vragen

hem liefdevol te helpen sterven.

Ieder van ons wacht het einde.
Te vroeg? Te laat? Op tijd?
Wie zal het zeggen?