Een ommetje

Ik maakte in de mooie buurt een ommetje
En zag mijn lief op haar balkonnetje

Ze was bezig haar planten te begieten
Vol geuren om van te genieten

Ik raakte in vuur en vlam en riep naar haar:
Toe, geef me zo’n lekker bloempje, eentje maar!

Trots als een prinses neeg ze naar mij en zei:
“Wie de bloem aanneemt, krijgt de geefster er wel bij!”

Dit is mijn eigen vertaling (via het Engels) van een oorspronkelijk in het Griko overgeleverd volksliedje. Voor meer achtergrondinformatie zie:  https://leomesmangedichten.com/2008/05/29/wit-is-papier/