De tijd (Joseph Ludwig Stoll)

De Tijd gaat in het wit gekleed
En weeft en zingt en weeft.
Zij zit aan een geopend graf
Om haar glimlach vloeien de tranen af

De Tijd gaat in het wit gekleed
En weeft en zingt en weeft.
Haar lachen, wenen en weven eindigen niet.

Joseph Ludwig Stoll (1758-1815)


(Eigen vertaling uit het Duits)

Gepubliceerd door

Leo Mesman

Ooit studeerde ik theologie en werd ik vakbondsmedewerker. Nu ben ik met pensioen en maak gedichten en foto’s, die ik graag deel met anderen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.