Er zijn van die ochtenden waarop de wereld
prachtig roze als een meisjeskamer opengaat

Aaibare paarden met lange wimpers en
slanke benen grazen in groene weiden

Stoere jongens met sluik haar en zachte
ogen fietsen vrolijk kletsend naar school

Ontelbare vogels zingen onbekommerd
hun ochtendlied in hoge bomen

Er zijn van die ochtenden waarop de wereld
een plek is waar ook homo’s mogen wonen

(Het begin van dit gedicht is geïnspireerd door het bekende gedicht
Februarizon van Paul Rodenko)