Twee hoge omes op het erf
die ik elke dag begroet
als ik naar mijn baas toe moet.
Bakens van de vier seizoenen
die nog vele lentes groenen
als ik al lang en breed bederf.
O kastanje, ik hou van je!
O plataan, je grijpt mij aan!
Waarom hou ik van die bomen?
Ben ik fallisch gefixeerd?
Och, die Freud was zelf verkeerd.
Ik denk liever dat ze leven
om ons het signaal te geven:
ook een oude boom mag dromen!
O kastanje, ik hou van je!
O plataan, je grijpt mij aan!
Eerder verschenen in mijn bundel Vallend Licht (december 2001).
GEDICHTEN & FOTO’S 
Hallo Leo,
Wat een prachtig gedicht! Ik had vandaag ook zo'n gevoel… Ik voelde de liefde die ik had voor bomen. Het klinkt gek, maar ik wilde ze bijna omhelzen.
Kortom: je gedicht grijpt me heel erg aan.
Groetjes, Eva
LikeLike