Mijn Tante Jo

Klaag niet, er zijn er meer getrouwd.
Geliefd adagium van wijlen tante Jo.
Haar eerste man viel van het dak:
morsdood.
Ze bleef jong achter en kinderloos

en dreef voortaan het dorpscafé alleen
waar elke zondag na de hoogmis
de boeren een kaartje kwamen leggen
een jonge klare bij de hand
en een zondagse sigaar met band
tussen de tanden.

Toen het caféleven was gedaan
en tante kon gaan rentenieren
nam ze een nieuwe echtgenoot
een zwijgzame weduwnaar
die zich geheel verzorgen liet
als een enorme kamerplant.

Ik denk met bewondering
terug aan tante Jo.
Haar levenskracht was groot.
Ze teelde zelf haar groenten.
Haar Hollandse weerbarstigheid
spaarde haar nog jaren
voor de kaken van de dood.