De aarde wordt geplunderd.
Oorlogen gaan voort.
De wapenhandel bloeit.
Kinderen vermoord.
Is er iemand die het boeit?
Waart alom de duivel rond?
Steeds urgenter wordt de vraag:
Hoe blijf je geestelijk gezond?
Het antwoord lijkt mij toch:
Laat de hoop niet smoren
En blijf elke dag opnieuw
De roep om vrede horen.
Ook in deze kersttijd klinkt het ‘Vrede op aarde’
weer in alle toonaarden, uit duizenden kelen.
Toch kan ik dit geluid nu moeilijk velen,
sinds we van hogerhand de boodschap kregen:
“We moeten ons mentaal op oorlog voorbereiden
en meer wapens aanschaffen om vrede te bereiken!”
Is er echt geen andere weg naar verzoening en hoop
dan weer een nieuwe wapenwedloop?
Gedicht van Muus Jacobse uit: De drie kooien en andere gedichten (J.H. Kok, Kampen 1947)
Leo Mesman gedichten & foto’s 