‘KINGS’ (Joyce Kilmer)


De koningen op deze aarde zijn mannen met macht,
Steden worden platgebrand op hun gezag,
Uit de wolken regent dood in de stille nacht,
En de heuvels spuwen dood heel de dag!

Maar de Hemelse Koning, Die hen allen schiep,
Is een heel klein kind, stralend en lief.
Het ligt op het stro, in een ossenstal;
Dat ze aan Hem denken, op deze dag vooral!

Mijn vertaling van het gedicht ‘Kings’ van de katholieke dichter Joyce Kilmer, gesneuveld in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog in 1918.

Kerstinkopen


Gaat in de hemel een luikje open
Voor vrolijke engelenzangen,
Hier beneden doet men kerstinkopen
En worden ze niet ontvangen.

Kind

Terwijl wij het niet laten blijken
dat werelden in ons bezwijken,
kijkt het kind ons aan.

Hij weet er alles van
en vindt vanzelf een naam,
bewaard binnen zijn koninkrijken

en vangt met ons te spelen aan
als zijnsgelijke.

Een gans heelal is eeuwig voor zolang.

GERRIT ACHTERBERG