De dichter is evenveel waard als zijn beste gedicht.

Er moet, tot in het kleinste gedichtje van een dichter, iets zijn waaruit men kan afleiden dat Homerus heeft bestaan.

Iedereen heeft dichterlijke momenten en gevoelens die even poëtisch zijn als die van de grootste dichters; anders zou er geen publiek voor enige vorm van kunst zijn, evenmin als een, niet eens gedeeltelijk, begrip voor kunstenaars.

Wat is -zo heb ik horen vragen- een normale dichter? Het antwoord is simpel: een normale dichter is flauwekul. Het hele gegeven een dichter te zijn, sluit normaliteit uit. Geen normaal mens, geen gewoon mens is een dichter.

Bovenstaande en vele andere prikkelende gedachten zijn te vinden in: Fernando Pessoa. Aforismen & kort proza (Keuze en vertaling Michaël Stoker), een bijzondere uitgave van Salon Saffier & Poëziecircus, Serie ‘Literaire Meesters’ Utrecht 2009