Voor de fabriekspoort
staat de arbeider plotseling stil
het fraaie weer heeft hem bij de jas getrokken
en als hij zich omdraait
en naar de zon kijkt
helemaal rood helemaal rond
lachend aan zijn loden hemel
knipoogt hij
amicaal
Zeg eens kameraad Zon
vind jij ook niet
dat het nogal dom is
om zo een mooie dag weg te geven
aan een baas?

(Eigen vertaling van het gedicht Le temps perdu van Jacques Prévert)