Vijf meisjes waren er bij ons thuis,
Alle vijf met mooie lange haren,
Die moeder elke ochtend geduldig borstelde
En in kunstige vlechten samenbond.

Totdat het moment aanbrak dat mijn zusjes de leeftijd bereikten
Waarop hun vlechten werden afgeknipt
En zij, gekortwiekt als engelen zonder vleugels,
Het paradijs van hun kindertijd moesten verlaten..

Ik weet niet wie dan de heetste tranen schreide:
De moeder of de dochter?