Toen de tijd nog niet was uitgevonden
Uren, dagen, maanden, jaren niet bestonden
Wisten we niet hoe oud of jong we waren
Niemand vreesde nog voor grijze haren
Er was geen generatiekloof
En bij het kleuren van het loof
Ontbrak nog elk gevoel van spijt
Om het verglijden van de tijd
Agenda’s waren overbodig
Er was ook nooit een wekker nodig
Ergens te laat komen kon je niet
Voor niets gold immers een limiet
Dat leidde dus tot oeverloos gezwam
Omdat nergens ooit een eind aan kwam
Toen bedachten we de tijdelijkheid
Omwille van de leefbaarheid
Sindsdien kent alles tijd en duur
Worden we ouder uur na uur
En vieren met een lach en traan
Als weer een jaar heeft afgedaan
Ook dit jaar is nu bijna om
Dus roeren wij weer braaf de trom
En wensen u een goed nieuw jaar
Met TIJD voor uzelf en voor elkaar!
Leo Mesman gedichten & foto’s 
leuk Leo! zo zie je maar weer: elk
voordeel heeft ook een andere keer (vrij naar Cruijff)
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk dat ik je heb weten te overtuigen van het voordeel van de tijdelijkheid, Hans. Het is een ‘oud’ gedicht van me, maar ook redelijk tijdloos. Dus ik dacht: ik plaats het maar weer eens.
LikeLike
Leo, van harte gefeliciteerd met het winnen van de Willem Wilmink prijs
hierbij mijn visie op TIJD in de vorm van een gedicht
TIJD
De Tijd is er altijd geweest
Lang voor de materie haar intrede deed
Was er reeds Tijd, aanwezig, bedeesd
Niet zelfbewust, zonder vreugd, zonder leed
Tijd schept en neemt alle leven
Heelt alle wonden, stopt niet met geven
Dan vraag ik mij af, bescheiden en klein
Zou de Tijd soms God kunnen zijn?
hartelijke groeten,
Joke van Overbruggen, Nuenen©
LikeGeliked door 1 persoon