Men kan zichzelf in dronkenschap vergeten,
aan seks verslaafd zijn of aan eten:
er is voor poëzie geen enkele reden.

Men kan verliefd tot over beide oren
of eenzaam zijn en totaal verloren:
er is voor poëzie geen enkele reden.

Hoe groot de drang ook om te dichten,
het blijft een vorm van ladelichten.
Toch: zonder poëzie is er geen leven.