Onvoltooid

Twee duiven in een kale beuk
Op deze wintermorgen

Ze zitten roerloos opgebold
Ze zitten zonder zorgen

Geen koos ervoor een duif te zijn
Of om een duif te worden

Wij mensen kennen ieder uur
Niet in onszelf geborgen

De onrust onvoltooid te zijn
Een onrust niet te worgen

Auteur: Leo Mesman

Ooit studeerde ik theologie en werd ik vakbondsmedewerker. Nu ben ik met pensioen en maak gedichten en foto’s, die ik graag deel met anderen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: