BIJ MOEDER IN HET KRIJT

Al haar brieven
gesorteerd en herlezen
ik hield het niet droog
eindelijk sta ik bij mijn moeder
in het krijt, hoe kan het dat ik
haar woorden nooit zo las
haar zorg niet herkende
haar bescherming niet zag

een brief als antwoord alsnog
probeerde ik af te leveren bij
haar graf, de aarde was te hard
haar ogen te dicht, de wind
van Schimmert zo vaak
huilend om mij heen, hield
zich koest. daar stond ik
woordeloos. ‘Te laat’ lispelden
de grafstenen om mij heen.
Ben nu trots op haar, maar
waar laat ik dat, waar?

DOCHTER OP DE PONTE VECCHIO

Als een molensteen
zo hangt de herinnering
om mijn nek, als ik denk
aan jouw lichte dans op de Ponte
Vecchio in Florence, verliefd
voor het eerst verliefd,
hoe je zong ‘Mammie ik ben zo verliefd’
zo verliefd. Je blonde haar in tegenlicht
de beweging van je benen
zo sierlijk, jong, 14 jaar oud,
50 kilo aan gewicht, je ogen
bewegende korenbloemen
alles aan jou ademde leven
levenslust, liefdeslust
schoonheid. Hoe moeilijk
is het om je nu zo te zien, hoe je
de stukken van jezelf
bij elkaar raapt, hoe
de gekleurde pillen tegen
je vechten, hoe je levenslang
Hoe je. Hoe je.

Uit de dichtbundel En wat dan nog? (2016)

IK LIEP LANGS DE MEMORY LANE EN ZAG

mijn moeder de lakens bleken,
de hond lag nog, kop op zijn poten
voor zijn stenen hok, in de schaduw.
Mijn vader plukte nog kersen, woog
ze op zijn hand, ik verfde mijn haar,
dat weer mislukte, ik bakte een taart,
die zwart in de oven werd, ik ging op
en ik zakte, mijn vriendje liet me vallen
voor haar met de grote b. en grote o., ik
viel van mijn hakken. Met geschaafde
knieën ging ik dansen, geen weet
van wat nog komen zou.

DE MOOIE LOODGIETER

met blauwe ogen
zingt met falsetstem
in de kruipruimte
bij de hoge C
last hij de koperen
pijpen aan elkaar

Uit de dichtbundel Meer lief dan leed – in 77 poëtische tinten (2013)

Ga voor meer informatie over Marlies en haar werk naar: https://www.sourenpoems.nl/category/blog/