Een rare tijd

Er was een tijd,

Je gaf iemand een hand
En kreeg een hand retour;
Je gaf iemand een kus
En kreeg een kus terug.

Nu staan we, geheel onthand
En met vermomde mond,
Naar elkaar te gebaren
Op veilig gewaande afstand.

Het is raar en naar
En bijna niet te doen:
Elkaar handsfree begroeten
En liefhebben zonder zoen.

Auteur: Leo Mesman

Studeerde ooit theologie en werd vakbondsmedewerker. Nu met pensioen. Maakt gedichten en foto’s, die hij graag deelt met anderen.

2 gedachten over “Een rare tijd”

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.