
Hoe fraai contrasteert
het vrolijke oranje van de penen
met het welige groen van het loof.
Elke wortel opgebouwd
uit schattige vingerkootjes.
En dan die grappige muizenstaartjes!
Zonde eigenlijk om zo
een prachtige bos wortelen
los te maken en van zijn
machtige kruin te beroven,
de vingers te schrappen,
en in mootjes te hakken.
Maar er is nu eenmaal
geen schoonheid
zonder lijden.
Toeval bestaat niet! Ik kom net thuis met hutspotwortelen…
LikeLike
Nu verwacht ik wel een hutspotvers van je, Anneke!
LikeLike