Schoonheid is slechts helse opsmuk:
Wee mij, wee mij!
Ze verwondt wie haar bewondert,
Ze brengt om wie naar haar smacht.
Wakker haar trots even aan,
Geen vuur zal wreder branden.
Mededogen is elk hart ontvlogen:
Wee mij, wee mij!
Omdat vals verlangen tranen
Ontleende aan geveinsd verdriet.
Herhaalde beloften blijken leugen,
Liefde wreed, schoonheid zonder mededogen.
Treurnis kan lachen en woede zingen:
Wee mij, wee mij!
Mijn diepe rouw onthult:
Ik was een te trouwe minnaar.
De eerste stap naar waanzin is
Een overmaat aan droefenis.
Mijn vertaling van het lied Beauty is but a painted hell, uit het derde Booke of Ayres van Thomas Campion, 1612
Beauty is but a painted hell:
Aye me, aye me!
She wounds them that admire it,
She kills them that desire it.
Give her pride but fuel,
No fire is more cruel.
Pittie from every heart is fled:
Aye me, aye me!
Since false desire could borrow
Teares of dissembled sorrow.
Constant vows turn truthlesse,
Love cruel, beauty ruthlesse.
Sorrow can laugh and fury sing:
Aye me, aye me!
My raving griefes discover:
I lived too true a lover.
The first step to madnesse
Is the excesse of sadnesse.
GEDICHTEN & FOTO’S 