Het weer heeft zijn jas uitgedaan
Van wind, winterkou en neerslag
En draagt nu een geborduurde omslag
Van zonnestralen, helder van baan.
Dieren en vogels gaan
Met eigen kreten of zang aan de slag:
Het weer heeft zijn jas uitgedaan
Van wind, winterkou en neerslag.
Rivier, fontein en beek gaan
In een livrei van zilveren pracht
Met druppels door goudsmid bedacht.
Ieder trekt nieuwe kleren aan.
Het weer heeft zijn jas uitgedaan
Van wind, winterkou en neerslag.
Eigen vertaling van:
Rondel
Le temps a laissé son manteau
De vent, de froidure et de pluie,
Et s’est vêtu de broderie
De soleil rayant, clair et beau.
Il n’y a bête ni oiseau
Qu’en son jargon ne chante ou crie:
Le temps a laissé son manteau
De vent, de froidure et de pluie.
Rivière, fontaine et ruisseau
Portent en livrée jolie
Gouttes d’argent d’orfévrerie;
Chacun s’habille de nouveau.
Le temps a laissé son manteau
De vent, de froidure et de pluie.
Charles d’Orléans (1391-1465)
Prachtig, Leo! Ik laat niet steeds iets weten, maar ik geniet erg van je bijna dagelijkse zendingen!
Veel groeten, Jet
LikeLike
Dank voor je leuke reactie, Jet! Frans blijft mijn lievelingstaal. Het strakke rijmschema was in dit geval wel een uitdaging: slechts twee verschillende eindrijmen door het hele gedicht en allemaal mannelijk.
LikeLike
Klopt het dat dit gedicht uit de Middeleeuwen komt, maar dat het niet echt kenmerken heeft van dat de kerk centraal staat. Of mis ik echt de achterliggende gedachte van dit gedicht?
LikeLike
Karel van Orleans was een Franse edelman die leefde 1394 tot 1465. Hij was o.a. een groot dichter wiens werk de eeuwen overleefd heeft. Dit gedicht is volgens mij een puur natuurgedicht over het begin van de lente. Ik zie geen verband met religie of werk.
LikeLike
Grappig dat dit gedicht zo anders is dan ballade des Pendus van François Villon
LikeLike
Ballade en rondeel zijn inderdaad twee verschillende versvormen. Villon was trouwens een beschermeling van Charles.
LikeLike