Vandaag bericht gekregen dat er een plaats vrij is
in het tehuis voor ongelukkige dichters.
Boeken zijn er taboe. Maar alle drank is gratis.
Wie betrapt wordt met pen en papier
krijgt enkele dagen isoleer.
Elke avond is er verplicht cabaret.
De kamers van het tehuis bieden uitzicht
op een lommerrijk kerkhof in Victoriaanse stijl.
Daar rusten in pompeuze graftombes:
Liefde
Hoop
Verlangen
Weemoed
&
Genot.
En in een speciale rouwkapel
bergt een marmeren sarcofaag
de dorre beenderen van de Inspiratie.
(Eerder verschenen in mijn dichtbundel Zomaar Zestig, 2009)
GEDICHTEN & FOTO’S 