Ode aan een wilgenroosje

Eén wilgenroosje maar zocht 
en vond op ons tuinterras 
zijn habitat in de gestage drup 
van de lekkende dakgoot. 

Een wilgenroosje maar 
en toch genoeg om mij 
een hele nazomer lang 
te verzoenen met het bestaan.




Auteur: Leo Mesman

Ooit studeerde ik theologie en werd ik vakbondsmedewerker. Nu ben ik met pensioen en maak gedichten en foto’s, die ik graag deel met anderen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: