Zoek het dode spoor
sprak de blinde tot de dove
(wie zich dood schaamde
bleef leven).
Zal er ooit vrede zijn
in de lieflijke valleien
van de Balkan
geurend naar:
geroosterd vlees
pruimenjenever
geronnen bloed?
Er is geen vrede
er is alleen
verlangen naar vrede.
Er is geen recht
dan het vertrapte.
Er is geen hoop.
Moeders!
Kinderen!
Vrouwen!
Tel de doden:
in de greppels
in de schuren
in de bossen
in de bergen.
Tel de doden
tot je niet meer
tellen kan.
Droog je tranen:
met woorden
met cijfers
met rapporten
met herinneringen.
Verbranden
zullen allen
die vertrouwen.
Gedicht, geschreven na het zien van de documentaire A Cry From The Grave van de Britse filmer Leslie Woodhead uit 1999 en in 2001 gepubliceerd in mijn dichtbundel ‘Vallend Licht’
GEDICHTEN & FOTO’S 