Robuust en strak
in jas en rok
de slimme vos
om zich heen geslagen
zo staat zij mij nabij
zonder saluut
dat is zij zelf
in haar verzet
voorbij de speelweide
ziet zij naar
het verre zuiden
waar zij in vette klei
haar schoenen zette
bevrijd land onder haar voeten
‘wilt u ons op de foto zetten
met dat gouden wijf?’
zij kwamen van ver
en kenden haar stem
uit barre tijden
het oude paar hurkte
aan haar voeten
ik klikte
het beeld bleef staan
hun dag was goed
zonder te zingen
en zonder krans
de foto was genoeg
Met dit charmante titelgedicht opent het gelijknamige dichtbundeltje, verschenen in 2003 en nog steeds verkrijgbaar bij de Stichting De Plantage Utrecht, van Frank Chapel (pseudoniem van Frans Dekkers, 1937 – 2012). Deze priester-dichter woonde van 1972 tot 2003 in Utrecht, niet ver van zijn geliefde Wilhelminapark. Bij zijn vertrek uit de stad in 2003 nam hij er met een twintigtal gedichten liefdevol afscheid van. Daarvoor had hij diverse andere literaire kleinoden geschreven, onder andere over de Mgr. Van de Weteringstraat, de Maliebaan en andere historisch geladen en beladen plekken in Oost-Utrecht.
![]() |
Voorzijde bundel, ontwerp Ciano Siewert |
WILHELMINA IN HET PARK
Telkens als ik wandelend
of op de fiets passeer
scheelt het maar een haartje
of ik salueer.
Ze staat er ook zo fier
met rechte ruggengraat
in haar lange mantel
als een heilsoldaat.
In gedachten zie ik
hoe ze met één blik
al die slappe kerels
verstijven deed van schrik.
Haar beeld is ons gebleven
zonder sentiment
strak in brons gegoten
als een monument.
Zie ook: https://www.nieuws030.nl/kunst/de-utrechtse-beeldengalerij-15-wilhelmina/