Het regent in mijn hart
zoals het regent op de stad.
De natte moesson van de poëzie
is weer eens aangebroken.
Voordat je het weet is iedereen
door de P-koorts aangestoken.
Voor deze kwaal bestaat geen kuur,
men koestert zelfs het innerlijk vuur.
Als de regen eindelijk stopt,
droogt dan ook de inspiratie op?
