Het leed dat oorlog heet

gesneuvelde zoon

Vanmorgen in de trein werd ik getroffen door deze foto (AFP) in de Spits van een rouwende moeder in de Wit-Russische hoofdstad Minsk bij het graf van haar in Afghanistan gesneuvelde zoon. Volgens het bijschrift duurde de “campagne” in de jaren tachtig tien jaar. Er kwamen 13.000 Sovjetmilitairen om en naar schatting 1 miljoen (!) burgers en verzetsstrijders aan Afghaanse zijde. Daarna kwam de Taliban aan de macht. En nu is het er weer oorlog. De foto deed mij denken aan het prachtige gedicht dat Gerard Reve schreef voor buurvrouw H. te G., GRAF TE BLAUWHUIS.

Auteur: Leo Mesman

Ooit studeerde ik theologie en werd ik vakbondsmedewerker. Nu ben ik met pensioen en maak gedichten en foto’s, die ik graag deel met anderen.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: